Bu röportajı okurken insanın aklına şu geliyor:
Radyo hâlâ yaşıyorsa, sebebi tam olarak bu samimiyet…

Ayarsız’ın sözlerinde yapmacık hiçbir şey yok;
mikrofon açıkken de kapalıyken de aynı kalan bir duruş var.
Dinleyiciyi “kitle” olarak değil, dost olarak gören bir yayın anlayışı bu.

Maviş’in doğal akışı bozmadan ilerleyen soruları sayesinde
okuyucu kendini sohbetin içinde hissediyor;
kimi yerde gülümsüyor, kimi yerde “işte bu” diyor.

Forumki’de böyle röportajlar görmek,
sadece yayıncıyı değil, radyo kültürünü de yaşatıyor.
Emeğinize sağlık;
@AYARSIZ enerjisiyle iz bırakan bu sohbet için teşekkürler. 🎙️